Oświeć mnie Duchu Święty

Przyjmując Komunię świętą, czułam się uniesiona miłością Boga. Miłość mnie do czegoś popychała, a ja nie wiedziałam do czego. Zwróciłam się do Ducha Świętego i zawołałam: Oświeć mnie, Ty, który udzieliłeś światła Apostołom, prostaczkom; ja jestem niczym, oświeć mnie. Chcę tylko tego, czego pragnie Jezus. Nagle widzę siebie w głębokiej nocy, pomiędzy rozpadlinami, zwierzętami, które mnie gryzą. W ciemności nie mogę zobaczyć dołów i zwierząt. Wzywam Boga i światła Ducha Świętego. Pojawia się promień, by mnie prowadzić, i jak w mgnieniu oka w tym promieniu widzę całe swoje grzeszne życie; i gdyby trzeba było, miałabym odwagę wyznać je przed całym światem. Jednocześnie czułam się rozpalona miłością, a moje serc topiło się jak wosk przy ogniu i zawołałam do Boga: Panie wystarczy, już nie mogę!

I ujrzałam przed sobą gołębicę, a nad gołębicą kielich, z którego się przelewało, tak jakby wewnątrz kielicha było źródło, a to, co wylewało się z kielicha, zraszało gołębicę i obmywało ją. I usłyszałam głos, który wychodził ze wspaniałego światła i powiedział:

Jeśli chcesz Mnie szukać, poznać Mnie i pójść za Mną, wzywaj światło, to znaczy Ducha Świętego, który oświecił moich uczniów i który oświeca wszystkie ludy, które Go wzywają. Ktokolwiek będzie wzywał Ducha Świętego będzie Mnie szukał i znajdzie Mnie, a znajdzie Mnie przez Ducha Świętego.

z wizji św. Marii Od Jezusa Ukrzyżowanego

W dniu Zesłania Ducha Świętego – Patrona naszej prowincji Zakonnej – prosimy o łaskę wierności Jego natchnieniom oraz gotowość do pójścia za Jego głosem